Φλοίσβος - Λουτρακίου

Η διαφήμιση τον τελευταίο καιρό, λίγο πριν την κρίση και τώρα στην καρδιά της, έχει απορροφήσει κάποιους απ’ τους πιο δυναμικούς, δημιουργικούς, επαναστατικούς καλλιτέχνες και εργαζόμενους που κάποτε θα ενδυνάμωναν τον εθνικό μας κινηματογράφο.

Σκηνοθέτες, ηθοποιοί, σεναριογράφοι, φωτιστές, εικονολήπτες και μηχανικοί ήχου, μακιγιέρ, ενδυματολόγοι, παραγωγοί κάνουν φιλμάκια άψογα τεχνικά, με χιούμορ, με «σλογκανάκια» έξυπνα που γίνονται…μόδα στην καθημερινή μας φρασεολογία.

Κάποιες φιλμάκια διαφημιστικά είναι διασκεδαστικά, κάποια αλλά αισθητικά υψηλών απαιτήσεων, κάποια άλλα συγκινησιακά φορτισμένα. Όμως από τον Λάνθιμο και το «put the κοτ down» μέχρι το «Του Τζάμπα η μάνα…» είναι ένας Ζάλογγος πτώση και με οδυνηρή πρόσκρουση κιόλας!

Το ιδεολόγημα φρικώδες! Ο τζαμπαζής, άνευ στοιχειωδών αρχών, αξιών, σοβαρότητος, έτοιμος να κάνει τα πάντα, να αυτορεζιλευτεί, να κάνει απατεωνιές για να επιβραβεύεται με κλοπιμαία μηχανηματάκια ή χαλασμένα ζαρζαβατικά, τα οποία δέχεται με πολύ αυτοϊκανοποίηση που τα κατάφερε να κοροϊδέψει!

Η κακομοιριά σε όλο της το μεγαλείο! Μια εμπλεκόμενη μέσα σ’ αυτά μάνα, η οποία με χαρά ωθεί το παιδί της να δέχεται να του πετάνε σάπιες ντομάτες, γυμνό, ή να πηγαίνει σε ξένους γάμους και να βγάζει ταψί πάνω από τα κεφάλια της νύφης και του γαμπρού, ώστε να μαζέψει το ρύζι για να φτιάξει εκείνη γεμιστά!

Μια ιδεολογική εικόνα, αναπαράγεται, με τον Έλληνα, φτωχοδιάβολο – κακομοιρούλη – απατεωνίσκο, ανέντιμο φυσικά, ασταθή και απείθαρχο, γελοία έτοιμου να ξεπουληθεί για μια χούφτα ρύζι και μίση μερίδα γεμιστά – φτωχά. Η εικόνα συνάδει με μια χαμηλής εκτίμησης των ισχυρών του τόπου για τον κόσμο που αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα, σε συνθήκες οικονομικής γενοκτονίας, από τον κ. Γιάννο Παπαντωνίου που –με τα αδήλωτα κατά λάθος χρήματα- που δήλωνε μέγας αυτός, πριν γίνει υπουργός της χώρας, πως «Ίσως οι Αμερικανοί αδυνατούν να το καταλάβουν αλλά οι Έλληνες δεν έχουν την κουλτούρα της σταθερότητας και της πειθαρχίας» έως τον μελλοντικό διευθυντή του Εθνικού θεάτρου και νυν πρωταγωνιστή κ. Γιάννη Μπέζο που συνεχίζει να δηλώνει, τα ίδια με τον κ. Παπαντωνίου, πως «στους ξένους σταρ ο μύθος τους δουλεύει για αυτούς, ό, τι και αν κάνουν.

Στην Ελλάδα είμαστε μαφιόζοι. Όλοι περιμένουν πότε θα βάλεις τρικλοποδιά στον εαυτό σου για να καταρρεύσουν τα πάντα γύρω σου», ενώ είμαστε «τεμπέληδες και ανίκανοι», αλλά «ουδόλως με ενδιαφέρει. Βαρέθηκα να ακούω αγράμματους και τεμπέληδες. Καλό είναι να σταματήσουν να γράφουν στο Διαδίκτυο αρλούμπες και να κάτσουν να δουλέψουν» (σ.σ: ε, θα πάμε στις δουλειές των μπαμπάδων μας όλοι, ως πρότυπα εργατικότητας και αξιοκρατίας!).Για να μη θυμηθούμε τον ογκόλιθο της πολιτικής που μας αποκάλεσε «κοπρόσκυλα» αλλά και όσους αγανακτούν, αντιδρούν, τολμάνε να σηκώσουν κεφάλι «κομμουνιστές, φασίστες και μαλάκες»!

Με αυτή την νοοτροπία λοιπόν, έρχεται και η ελληνική διαφήμιση να δώσει εικόνα σ’ αυτόν τον απείθαρχο, ασταθή, μαφιόζο, τεμπέλη, αγράμματο, κοπρόσκυλο, μαλάκα Έλληνα, έτσι, για να γελάσουμε κιόλας να περάσει η ώρα! Σαν όλοι αυτοί να ‘ναι πολίτες Λιχτενστάιν και Σαν Μαρίνο!

http://paganeli.wordpress.com

Posted in: