Εθελοντισμός: Ανάγκη ή πολυτέλεια;
Εθελοντισμός: Ανάγκη ή πολυτέλεια;
Είναι περιττό, ακόμη και να προσπαθήσει κανείς, να βάλει ένα τίτλο στην εποχή μας.
Οι εξελίξεις διαδέχονται η μία την άλλη με καταιγιστικό ρυθμό, που δυστυχώς έχουν σαν αποτέλεσμα την χειροτέρευση των συνθηκών της
καθημερινότητάς μας.
Η οικονομική κρίση, αλλά και η κοινωνική αποσύνθεση έχουν δημιουργήσει ακραίες καταστάσεις, συμπιέζοντας κάθε μέρα και πιο πολύ την ποιότητα της ζωής μας.
Οι χρόνιες παθογένειες του Δημόσιας Διοίκησης (τόσο της Κεντρικής όσο δυστυχώς και της Δημοτικής) λειτουργούν περισσότερο ως τροχοπέδη παρά
ως αρωγός σε μία κάποια λύση.
Και όμως
Σ αυτές τις συνθήκες, και παρ’ όλα αυτά τα προβλήματα, μια συλλογική και οργανωμένη προσπάθεια από την πλευρά των πολιτών θα λειτουργούσε
καταλυτικά, αναλαμβάνοντας το ρόλο που δυστυχώς τόσο πρόθυμα αποποιήθηκαν οι υπεύθυνοι.
Ο εθελοντισμός προβάλει πια όχι ως «ρομαντική» ενασχόληση κάποιων, αλλά ως τρόπος που βλέπουν τα πράγματα συνειδητοποιημένοι πολίτες.
Ο εθελοντισμός δεν είναι απλά ένας όρος, είναι στάση ζωής και δρα πολλαπλασιαστικά στο κοινωνικό στερέωμα, καθώς αφορά όλους, ανεξάρτητα από
κοινωνικές και οικονομικές διαφορές, προάγει την αλληλεγγύη και δυναμώνει την κοινωνική συνοχή.
Και στη γειτονιά μας;
Και να εξαντλήσει κανείς τη καλή του πίστη, θα διαπιστώσει και σ’ αυτόν τον τομέα, ότι η δράση του Δήμου μας ακολουθεί πιστά τα συνηθισμένα….
Τίποτα. Ή σχεδόν τίποτα.
Μια τράπεζα αίματος κενή, και κάποιες δραστηριότητες κατώτερες των αναγκών και των προσδοκιών μας.
Όμως και ο εθελοντισμός, όπως και κάθε κοινωνική δραστηριότητα, χρειάζεται όραμα, πίστη, δουλειά, μα πάνω από όλα ανθρώπους που θα εμπνεύσουν.
Πρωτοβουλίες και δράσεις που τα αποτελέσματά τους, θα λειτουργήσουν σαν εφαλτήριο μιας γενικότερης συμμετοχής.
Η σύσταση μια γραμματείας εθελοντισμού στο Δήμο μας, με σκοπό την ενίσχυση, υποστήριξη και ανάπτυξη εθελοντικών πρωτοβουλιών είναι το πρώτο βήμα.
Το μητρώο εθελοντών και εθελοντικών οργανώσεων θα συντόνιζε δράσεις στους τομείς του πολιτισμού, του περιβάλλοντος της κοινωνικής
αλληλεγγύης, της παιδείας.
Ένας σχεδιασμένος και οργανωμένος διαγωνισμός άμιλλας μεταξύ των μαθητών των σχολείων του Δήμου μας, θα ευαισθητοποιούσε το πιο ζωντανό
κομμάτι της πόλης μας. Τους μαθητές μας.
Για σκεφτείτε λίγο. Αν ο καθένας από μας έδινε στη πόλη μας 10 λεπτά από το χρόνο του, πόσα θα μπορούσαν να γίνουν!.Οι μέρες μας θα «μεγάλωναν»
θα χωρούσαν πολλοί. Χωρίς αποκλεισμούς.
Και εμείς θα είχαμε την περηφάνια της συμμετοχής.
Θα είχαμε βοηθήσει να γίνει η Καισαριανή μας μια άλλη πόλη. Μια πόλη για όλους
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου